مقایسه تأثیر خستگی عضلات ابداکتور و به خارج چرخاننده ران بر روی تعادل ایستایی افراد مبتلا به سندرم درد کشککی رانی

هدف: سندرم دردناک مفصل کشککی رانی یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی عضلانی ناحیه زانو می باشد. ضعف عضلات اطراف ران یکی از دلایل بروز این سندرم ذکرشده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین گروه عضلانی مؤثرتر در درمان افراد مبتلا به سندرم درد کشککی رانی بوده است. روش بررسی: مطالعه ی حاضر یک مطالعه شبه تجربی آینده نگر می باشد. پروسه خستگی عضلات ابداکتور و به خارج چرخاننده ران در جلسات مجزا با فاصله حداقل 48 ساعت و با روش دلورم بر روی 30 فرد شرکت کننده (15 سالم و 15 بیمار) در محدوده سنی 38-18 سال و به روش نمونه گیری غیر احتمالی ساده انجام گرفت، سپس پارامترهای مربوط به مرکز فشار در صفحات قدامی خلفی و داخلی خارجی توسط صفحه نیرو اندازه گیری شد. یافته ها: قبل از ایجاد خستگی پارامترهای طول مسیر جابجایی مرکز فشار در صفحه داخلی خارجی (002/0p=) و مجموع طول مسیرجابجایی مرکز فشار در صفحه داخلی خارجی (052/0p=) درگروه بیمار میزان بیشتری را نشان داد. پس از خستگی عضلات ابداکتور ران در گروه سالم، پارامترهای مجموع طول مسیرجابجایی مرکز فشار در صفحه داخلی خارجی (001/0p=) و سرعت جابجایی مرکز فشار در صفحه قدامی خلفی (001/0p=) و داخلی خارجی (016/0p=) به طور معنی داری افزایش یافت. اما در گروه بیمار پارامترهای مذکور هم پس ازخستگی عضلات به خارج چرخاننده (038/0p=و054/0p=و005/0p=) و هم پس از خستگی ابداکتور ران (004/0p=و005/0p=و045/0p=) کاهش یافت. نتیجه گیری: قبل از خستگی افراد بیمار نوسان پاسچر بیشتری نسبت به افراد سالم دارند. افزایش خستگی عضلات ابداکتور و به خارج چرخاننده ران در افراد سالم منجر به افزایش نوسانات پاسچرال و در افراد بیمار باعث کاهش این نوسانات می شود. در افراد سالم خستگی عضلات ابداکتور نقش بیشتری در اختلال تعادل دارد ولی در افراد بیمار میان خستگی عضلات ابداکتور و به خارج چرخاننده ران تفاوتی وجود ندارد.